Begrafenis of crematie?

Begraven

Bij een begrafenis wordt de kist met overledene in volle grond begraven, of in een grafkelder bijgezet. Dit was gedurende eeuwen de enige vorm in onze funeraire cultuur om de overleden ten ruste te leggen.

Sinds de jaren ’70, kenden het aantal crematies echter een stijgende lijn, en stilaan werd aan deze vorm ook meer aandacht geschonken. Daardoor kenden het aantal crematies de laatste decennia een sterke stijging. In Vlaanderen wordt algemeen minder geopteerd voor begraven dan voor crematie. (30% vs 70%).

Opties

Begraven in niet-geconcedeerde grond

Iedere gemeente is verplicht zijn inwoners, of personen die overlijden binnen de gemeentegrenzen, gratis te begraven. De periode dat het graf dan blijft bestaan wordt bij wet bepaald op minimum 10 jaar (periode van grafrust). Naargelang de gemeente kan deze termijn ook langer zijn.

In een niet geconcedeerde grond kan maximaal 1 persoon begraven worden. Als u als familielid moet instaan voor de keuze van begraving in een niet geconcedeerde grond of een wel geconcedeerde grond, raden wij u aan hierover een welberedeneerde keuze te maken. Indien u opteert voor niet geconcedeerde grond, en u wilt na verloop van tijd (minimum 10 jaar) het graf toch gaan behouden, kan dit nadien prijzig uitkomen. Dit omdat er dan geen enkele andere mogelijkheid bestaat dan het ontgraven van de stoffelijke overschotten en deze te herbegraven in geconcedeerde grond.

Begraven in geconcedeerde grond

Een concessie is een toelating om tegen betaling een bepaald stuk grond van een begraafplaats voor een bepaalde termijn te gebruiken. Met andere woorden wordt de grond waarin het stoffelijk overschot wordt begraven, voor een vooraf bepaalde termijn gehuurd.

Deze concessie kan aangevraagd worden door de langstlevende echtgenoot, een familielid of een derde.

De termijn en de prijzen van grafconcessies worden vastgelegd door de gemeente waar de begraafplaats zich bevindt. Dit verklaart dat de prijs en duur van grafconcessies verschillen van gemeente tot gemeente.

Een concessie kan na verloop van termijn of naar aanleiding van een overlijden ook steeds verlengd worden. Minstens één jaar voor het verstrijken van de concessietermijn wordt de concessiehouder op de hoogte gebracht. Deze mededeling gebeurt via briefwisseling,  schriftelijk aan de ingang van de begraafplaats of via aanplakking op het graf.

Een eeuwigdurende concessie kan niet meer aangevraagd worden. Bestaande eeuwigdurende concessies kunnen wel nog kosteloos verlengd worden met schijven van 50 jaar.

Bijzetten in een grafkelder

Een begrafenis kan in volle grond (de kist wordt effectief in de aarde geplaatst) of in een grafkelder. Bij een begrafenis in een grafkelder wordt de kist in een betonnen kelder geplaatst dat zich steeds bevindt in geconcedeerde grond. Naargelang de begraafplaats zijn ook andere voorwaarden inzake prijs en termijn van toepassing.

Cremeren

In de loop der jaren kende het aantal crematies een stijgende lijn. Oorzaak van het stijgend aantal crematies, is het feit dat de katholieke kerk haar bezwaren na verloop van tijd opzij zette. Daarnaast werd cremeren in de wet van 20 juli 1971 ook gelijkgestemd met begraven. Daardoor dient iedere begraafplaats te beschikken over een columbarium, een urnenveld en een strooiweide.

Bij een crematie wordt de kist met het lichaam in de oven gebracht. Deze oven heeft een hitte van +- 750 graden Celsius. Door deze warmte gaat de kist met het lichaam zelf ontbranden, waardoor de temperatuur gaat oplopen tot +- 1100 graden Celsius. Een crematie duurt gemiddeld anderhalf uur. Na het proces blijven hoofdzakelijk mineralen over die afkomstig zijn uit de botten van de overledene.

Bij elke crematie wordt een uniek vuurvast steentje met een code op de kist gelegd. Dit steentje staat garant dat het uitwisselen van asresten wordt uitgesloten. Het vuurvast steentje wordt samen met de as ondergebracht in een urne, die dezelfde code bevat als het steentje.

Alle kisten die worden aangeboden door Planckaert Uitvaartzorg, mogen ook gecremeerd worden. De fabrikanten van de kisten moeten zich immers houden aan bepaalde wetten. Deze bepalen onder meer welke vernissen al dan niet mogen gebruikt worden. Daardoor wordt de uitstoot van schadelijke stoffen beperkt.

Aangezien cremeren gelijk is gesteld geweest aan begraven in de wet van 1971, zijn ook dezelfde voorwaarden van begraven inzake grafrust (10 jaar) en concessies, van toepassing op de verschillende asbestemmingswijzen.

Planckaert Uitvaartzorg werkt  nauw samen met crematorium Uitzicht. Meer informatie vindt u op de website van het crematorium: www.crematoriumuitzicht.be.

Opties asbestemming

Begraving van de urn op de begraafplaats

Er bestaan verschillende mogelijkheden tot het begraven van de asurn op de begraafplaats. Een eerste mogelijkheid is het begraven van de asurn in een traditioneel graf. Meer informatie over deze mogelijkheden vindt u hiernaast bij begraven.

Bij een bijzetting van een asurn in een bestaand graf, is het belangrijk om te weten dat er ook nog plaats moet vrij zijn voor een extra persoon. Het is niet omdat een asurn minder plaats neemt dan een lijkkist, dat deze regel vervalt.

Een urne kan ook begraven worden in een urnenveld. Dit zijn de kleine graven die louter bestemd zijn voor het begraven van urnen. Deze graven hebben verschillende afmetingen, gaande van 40 x 40 cm tot 1 op 1 meter.

Urne bijzetten in een columbarium

Een columbarium is een bovengrondse muur of pilaar die verschillende nissen bevat. Iedere nis kan afzonderlijk plaats bieden aan één of meerdere urnen.

Het principe van concessie geldt ook hier. Zo kan je een concessie aangaan voor een nis waar er één of meerdere urnen kunnen worden ingezet.

As verstrooien op strooiweide

De keuze bestaat om de as uit te strooien op de begraafplaats. Iedere begraafplaats bezit een strooiweide die speciaal is aangelegd voor het verstrooien van de as.

Nadien bestaat meestal de mogelijkheid om op een monument – dat zich in de nabije omgeving van de strooiweide bevindt – een koperen plaatje op te hangen met de naam, geboorte- en sterfdatum van de overledene wiens as werd verstrooid. Op deze manier blijft er toch enigszins een blijvende herinnering op de plaats van verstrooien.

As verstrooien op zee

Wanneer u verkiest om de as van uw geliefde uit te strooien op de aan het grondgebied van België grenzende territoriale zee, bestaan er twee mogelijkheden.

Een eerste mogelijkheid is de individuele verstrooiing. Hier vaart het schip uit samen met de familie, zowel in groot of klein gezelschap. Tijdens de dienst wordt enkel de as van uw familielid verstrooid.

Een tweede mogelijkheid is de collectieve verstrooiing. Dit houdt in dat bij de uitvaart meerdere asurnen te water worden gelaten. Slechts een beperkt aantal familieleden kunnen deze uitstrooiing bijwonen.

De term uitstrooien is in bovenstaande gevallen eerder een verkeerde term. De as wordt niet letterlijk verstrooid op zee. Men laat de as echter in een in water oplosbare urn te water. Na enige tijd gaat de urn oplossen, waardoor de as wordt verspreid in het water.

Begraven/bewaren/uitstrooien op andere plaatsen

Men kan er ook voor opteren om de as te gaan begraven, bewaren of uit te strooien op een andere plaats dan de begraafplaats of zee.

Hiervoor is het echter wel van belang dat de overledene tijdens zijn leven dit schriftelijk heeft bepaald via een laatste wilsbeschikking.

Indien dit niet is gebeurd, kan men dit op gezamenlijk schriftelijk verzoek. Dit houdt in dat door zowel de echtgeno(o)t(e) of de persoon met wie de overledene een feitelijk gezin vormde, alsook van alle bloed- of aanverwanten van de eerste graad een ondertekende verklaring wordt gevraagd. Daarin staan de vermelding van de namen, voornamen en adres van de nabestaande die de zorg voor de as zal dragen en de exacte plaats waar de as van de overledene zal worden uitgestrooid, begraven of bewaard.

De as mag nooit uitgestrooid worden op een openbaar domein (tenzij op de strooiweide van een begraafplaats). Indien de as wordt uitgestrooid op een perceel dat geen eigendom is van overledene, is een schriftelijk akkoord van de eigenaar van het perceel noodzakelijk.

Ontvangen van een symbolische hoeveelheid as

Elke echtgeno(t)(e), of de persoon met wie de overledene een feitelijk gezin vormde alsook de bloedverwanten in de eerste en tweede graad, hebben het recht om een kleine symbolische hoeveelheid as, persoonlijk te bewaren.

Hiervoor wordt een document opgesteld dat geldt als officiële aanvraag naar het crematorium tot het bekomen van de symbolische hoeveelheid as.

Deze as kan worden bewaard in mini-urnen of asjuwelen. Planckaert Uitvaartzorg biedt een uitgebreid gamma via de eigen webwinkel www.uitvaartartikelen.be